KESME

​

Otomatik kesim, geleneksel kesim yönteminin çalışanların kesicileri manuel olarak kullanması gerektiğinden, daha iyi işçi güvenliği için otomatik hareketli bıçağa sahip bir makinenin ruloları giysi parçalarına ayırmasına olanak tanır. Ayrıca, atıkları azaltmak için kesilen parçalar mükemmel bir şekilde tekrarlanır.

​

Kesme atıkları modada en az konuşulan konulardan biri: küçük kumaş parçaları ya yakılıyor ya da çöp sahasına atılıyor. Kumaş atıklarının geri dönüşümü hakkında daha fazla bilgiyi 'Ömrünün Sonu' bölümünde okuyabilirsiniz.

Ayrıca pek bilinmeyen büyük bir minimum sipariş miktarı sorunu da var. Kumaş, yüksek hacimli düşük fiyatlı bir ürün olarak kabul edilir, bu nedenle aşırı büyük makineler çalıştırmak ve üretimlerinde çok miktarda kimyasal kullanmak zorunda kalan üreticiler minimum sipariş miktarı belirler. Ancak hazır giyim üreticileri, fabrikadan sipariş miktarı üzerinde sorumluluk almayan markalardan sipariş alırlar ve bu nedenle, depolamak veya atmak zorunda oldukları kullanılmamış kumaşlarla sonuçlanırlar.

​

DİKİŞ

​

Dikiş fabrikaları, hepsi basit dikiş makinelerinin çeşitlerini kullanan yüz binlerce insanın işverenidir. Bu adımın sürdürülebilirliğinin çoğunlukla sosyal olmasının nedeni budur: malzeme yalnızca mekanik olarak dönüştürülür. Bangladeş'teki bir kazada 1000'den fazla kişinin öldüğü 2013'teki Rana Plaza felaketinden bu yana, çok kötü çalışma koşulları nedeniyle dünya moda işçilerinin haklarına daha fazla dikkat etmeye başladı.

​

Moda endüstrisinin mevcut yapısında, markaların son derece büyük tedarik zincirleri var, bu da her fabrikada tam olarak ne olup bittiğini bilmeyi neredeyse imkansız hale getiriyor. Fabrika çalışanlarının adil bir ücret almaları, güvenli ve sağlıklı bir ortamda çalışmaları için denetim ve belgelendirme sistemleri kurulmuştur.

​

Asgari ücret ile geçim ücreti arasındaki fark, birincisinin işçinin ailesinin çeşitli ve besleyici gıda için yeterli paraya sahip olmasına, su, belirli standartları karşılayan konutlara, daha iyi bir pozisyon elde etmek için eğitim de dahil olmak üzere sağlık hizmetlerine, sağlık hizmetlerine, ulaşım, giyim ve bir aile üyesinin ölümü (..veya bir pandemi) gibi beklenmedik olaylar için yapılan tasarruflar da dahil olmak üzere bazı isteğe bağlı kazançlar.

​

Davranış kuralları, tedarikçilerinin belirli standartları karşılamasını sağlamak için markalar tarafından yazılır. İşlemlerin çoğu, büyük makineler ve kimyasallar nedeniyle insan sağlığı için tehlikeli olabilir, bu yüzden onları korumak çok önemlidir.

​

Yaşam ücreti almaktan çok daha fazlası var. Sendikalar, işçilere ihtiyaç duydukları şeyi istemelerine izin verir; bu, sigorta, çocuklarının eğitimi için destek, fabrikalarda daha iyi tesisler, sosyal güvenlik ve ulaşım olabilir. Çalışanlarının sendika kurmasına ve hak talep etmesine izin vermeyen şirketler var, bu da çalışanlarının refahına değer vermediklerini gösteriyor.

​

Çeşitlilik ve Kapsayıcılık kavramı da çok önemlidir ve ayrımcılığa uğrayanların işgücüne dahil edilmesini ele alır. Binlerce kişiyi işe alan şirketler, kadınları, engellileri, etnik azınlıklardan insanları ve LGBTQ+'ları kabul etmelerini sağlamalıdır.

​

Sürdürülebilirlik, fabrikada olmanın ötesine geçer. Bir topluluğun büyük bir bölümünü işe alan bir şirket, onu uzun vadede şirketin kendisine de fayda sağlayabilecek KSS projeleri aracılığıyla desteklemelidir.